نقاشی یکی از مهمترین فعالیتهایی است که کودکان به ویژه در دوران پیش از دبستان انجام میدهند. تحلیل نقاشی کودکان میتواند اطلاعات مفیدی را در مورد احساسات و حالات درونی کودک به ما بدهد. از این رو، در این مقاله از مجله تخصصی آریاکید به تفسیر نقاشی کودکان و ابعاد مختلف آن میپردازیم.
نقاشی برای کودک فقط وسیلهای برای بیان یا توضیح و تشریح موجودات و اشیاء نیست، بلکه در عین حال ابزاری برای بیان زندگی عاطفی کودک است.
در حقیقت کودکان با نقاشی کشیدن احساسات و حالات روحی روانی خود را بیان میکنند. نقاشی کودکان آینهای از احوالات درونی است و روانشناسی نقاشی کودکان میتواند ما را با دنیای پررمز و راز کودکان آشنا کند و نکات جالبی از روحیه و شخصیتشان را آشکار کند.
آشنایی با مفهوم عناصر بصری برای تفسیر نقاشی کودکان
تفسیر نقاشی کودکان نیازمند آشنایی با معنی و مقهوم عناصر موجود در نقاشی است. در ادامه به مفهوم برخی از اجزای نقاشی کودکان اشاره میکنیم تا خودتان بتوانید به تفسیر نقاشی کودکان بپردازید.
ترسیم خانه
کودکان از همان سنین خردسالی در نقاشی خود خانه را ترسیم میکنند. در خانهای که کودک ترسیم میکند، ۳ بخش قابل تشخیص است: ساختمان یا بدنه اصلی، بام خانه و زیرزمین. ساختمان اصلی خانه شامل پنجرهها و درها است.
در تفسیر نقاشی کودکان هر بخش خانه دارای مفهوم خاص خود است. بخش اصلی خانه و بام خانه در حقیقت نشانه فکر و تخیل کودک است و زیرزمین که اغلب ناپیدا است، نشانه قلمرو پنهانی و ارزشهای ناهشیار است.
در و پنجرههای بزرگ نشانه پذیرندگی، میل به تقسیم و مشارکت، روحیه باز و برونگرایی کودک است.
در روانشناسی نقاشی کودکان، خانه بدون در یا درها و پنجرههای کوچک نشاندهنده کمرویی و درونگرایی کودک است.
اگر پنجرههای خانه با پرده یا گل تزئین شوند، نشاندهنده خوشبینی کودک نسبت به زندگی است.
کودکانی که درهای متعدد برای خانه ترسیم میکنند، نیاز به ایجاد ارتباطاتی گستردهتر دارند.
در تفسیر نقاشی کودکان کشیدن جاده و راه در نقاشی، نشاندهنده یک نماد ارتباطی و تبلور دیدگاه کودک در برابر زندگی است.
در واقع شیوه کشیدن راه در نقاشی بر اساس برداشت کودک از مسیر فردی، خانوادگی و مسیر زندگی است. مثلاً ترسیم راههای زیاد و پراکنده گاه نشانه ناآرامی و ناپایداری ذهن کودک است.
مفهوم درخت در تفسیر نقاشی کودکان
معمولاً از چهارسالگی کشیدن درخت در نقاشی کودکان شروع میشود. کودکان درخت را در سه قسمت ترسیم میکنند؛ تنه درخت، شاخ و برگ و ریشهها که در زمین یا باغچهاند.
کشیدن ریشههای درخت نشانه زوایای پنهان و زیرزمینی است که جنبهای حیاتی دارد و در حقیقت درخت را تغذیه و محافظت میکند.
معمولاً کودکان تا یازده سالگی ریشهها را ترسیم نمیکنند. ریشهها در واقع نشانه مسائل بیان نشده و کنجکاویهای وسوسهانگیز در کودک است.
در تفسیر نقاشی کودکان، تنه درخت نماد قدرت، نیرو و حیات و چگونگی ارتباط با زندگی روزمره و عینی است. مثلاً کودکانی که تنه درخت را پهن و بزرگتر از سایر اجزا میکشند، نشانه قدرتمندی، لبریز شدن از نیروی زندگی و نیازشان به جنب و جوش و تحرک را نشان میدهند.
درختانی که بر روی تپه یا خطی برجسته ترسیم میشوند، معمولاً نشانه خودمیانبینی و خوددوستداری کودک است.
در تحلیل نقاشی کودکان کشیدن یک شاخه تنها بر روی درخت اگر در قسمت چپ درخت کشیده شود، نشانه تمایل کودک به شبیه شدن به مادر است و اگر در سمت راست کشیده شود، نشانه اقتدارگرایی و همانندسازی با پدر است.
شاخ و برگهای درخت معمولاً نشانه افکار، معنای ارتباطی و عقلی، استدلال، منطق و خیالپردازی در کودک است. مثلاً شاخههایی که به صورت دو خط ترسیم میشوند، ارتباط کودک با واقعیت را نشان میدهند و باز بودن انتهای شاخهها نشانه برونگرایی است.
کشیدن برگ بر روی شاخهها گرایش کودک به زیبایی و تزئینات و میل به ارتباط با دیگری و پذیرفته شدن را نشان میدهد.
مفهوم زمین، آسمان و ستارگان در تحلیل نقاشی کودکان
زمین: زمین در تفسیر نقاشی کودکان نشانه ثبات و امنیت است و معمولاً در سنین ۵ یا ۶ سالگی ترسیم میشوند.
آسمان: نماد پاکی و الهام است چون جایگاه ستارهها، پرندهها، ماه و خورشید و… است.
ستارگان: میل به درخشش و جلب توجه هستند و نیاز کودک را به تحسین شدن و جلب محبت دیگران نشان میدهند.
ترسیم خورشید
خورشید در تحلیل نقاشی کودکان بیانگر امنیت، گرما، خوشحالی، قدرت و نمادی از پدر است. همچنین نماد باروری، اقتدار و خلاقیت مردانه است.
نحوه کشیدن خورشید در روانشناسی نقاشی کودکان، چگونگی ارتباط کودک با پدر را نشان میدهد. مثلاً وقتی کودک خورشید را درخشنده و گسترده و نورانی ترسیم میکند، نشانه اهمیت پدر و وجود رابطه خوب بین کودک و پدر است.
در تفسیر نقاشی کودکان، غروب خورشید کوششی در زیباتر نشان دادن نقاشی است. اگر خورشید دائماً در سمت چپ کشیده شود، نشانه آن است که مادر برای کودک منبع اقتدار است.
ماشین، کشتی و هواپیما
ماشین: ماشین در تعبیر نقاشی کودکان، نماد قدرت است. اگر کودکی با لوازم طراحی و نقاشی خود تنها ماشینها را نقاشی کند، احتمالاً نشانه وابسته بودن به دنیای خارج و ترجیح دادن دنیای ماشینی به دنیای انسانها است.
کشتی: ترسیم کشتی برای برخی کودکان گاه نماد خیالپردازی و تمایل به تغییر وضعیت است.
هواپیما: در تحلیل نقاشی کودکان هواپیما گرایش به قدرت و اعتلای زیاد را نشان میدهد. هواپیمای جنگی یا بمبافکن گاهی نشانه تعارض و پرخاشگری است.
معنی ابر، آب، رنگین کمان، کوه و جنگل در تفسیر نقاشی کودکان
ابر: ترسیم ابرهای درهم، فشرده و متراکم معرف مادری است که کودک حضور وی را هر لحظه احساس میکند.
آب: آب در تحلیل نقاشی کودکان سرچشمه حیات و نمادی از قدرت زنانه و مادر است و معرف هیجانها، احساسات و نیروی تخیل است.
رنگین کمان: به منزله پلی میان آسمان و زمین و معرف قدرت الهی و حمایتی اسرارآمیز است. رنگین کمان نشانه بازگشت به آغوش مادرانه و جستجوی حمایت او است.
کوه: اگر کوهها به صورت منحنی و بدون زاویه ترسیم شوند، نماد حسی از مادر و نشانه عشق، تغذیه و عاطفه هستند. کوههای خشک و نوکتیز در تفسیر نقاشی کودکان نمادی از مشکلات و مسائلی است که بر سر راه کودک قرار دارد.
جنگل: از نمادهای زنانه است. جنگل گاهی حمایتکننده و معرف پناهگاه و محلی امن است و لذا نمادی از مادر است و گاهی تهدیدآمیز و رعبآور است که نشانه ترس از مواجهه با نیروهای درونی است.
معانی آدمک و اجزای آن در تفسیر نقاشی کودکان
کودکان از ۳ سالگی شروع به ترسیم آدمک میکنند؛ آدمکی که وزغگونه است، یعنی دایرهای با چهار خط در اطراف آن. در ۴ سالگی کودک اجزایی را به آدمک اضافه میکند و در ۵ سالگی به دایرهای که در ۳ سالگی رسم کرده، یک دایره دیگر اضافه میکند.
در ۶ سالگی ترسیم آدمک کاملتر میشود و او قادر است جزئیات بیشتری به آن اضافه کند. اندازه آدمک نیز معنا و مفهومی خاص دارد.
ترسیم آدمک به صورت کوچک گاهی کمرویی، ترس و بازداری و پنهانکاری را به نمایش میگذارد.
در تفسیر نقاشی کودکان آدمک بزرگ نشانه اعتماد به نفس بالا، احساس ایمنی، شکفتگی و نیاز به گسترشجویی و پیشرفت و عدم پنهانکاری است.
کودکانی که اغلب با لوازم طراحی و نقاشی خود، پلیس یا سرباز میکشند، به نوعی پرخاشگری را نشان میدهند.
کودکانی که بیشتر دلقک ترسیم میکنند، نشانه نوعی شادی کاذب و اضطرابی پنهان است.
در تحلیلی نقاشی کودکان اگر کودک آدمک خود را به صورت باغبان نقاشی کند، نشانه شادی و نشاط واقعی است.
ترسیم ماهیگیر نشانه خلقی آرام است و اینکه در راه رسیدن به هدف صبور است.
معنای سر و چشم
سر: کودکانی که سر آدمک را بزرگ ترسیم میکنند، نشانه خوددوستداری و تکبر اخلاقی و عقلی است. در تحلیل نقاشی کودکان، ترسیم سر به صورت کوچک احتمالاً نشانه نوعی پنهانکاری یا اضطراب است.
چشمها: کودکانی که چشمها را بزرگ میکشند، نشاندهنده برونگرایی و کنجکاوی است. ترسیم چشمها به صورت کوچک نشانه درونگرایی است.
گاهی در سنین ۴ یا ۵ سالگی کشیدن چشمهای بزرگ نشانه کنجکاوی جنسی است.
در تفسیر نقاشی کودکان، عدم ترسیم چشمها نشانه عدم تمایل به دیدن است.
دختران نسبت به پسران چشمها را دقیقتر ترسیم میکنند. دخترانی که زیاد بر روی چشمها دقت میکنند، در حقیقت تأکید بر هویت زنانه است و پرداختن زیاد به چشمها مانند کشیدن مژه و ابرو نشانه حس زیباییشناختی است.
پسرانی که بر کشیدن چشمها زیاد تأکید دارند، نشانه خودشیفتگی و تمایلات زنانه است.
مفهوم دهان و دندان در تحلیل نقاشی کودکان
دهان: کودکانی که دهان و لبها را با خطوط پررنگ و با جزئیات میکشند، معنای جسمانی را القا میکنند.
لبی که به صورت یک خط ترسیم میشود، گاهی تنش را نمایان میسازد. در تحلیل نقاشی کودکان، کشیدن لبهای اغلب کلفت و ضخیم احتمالاً نشانه پرخاشگری است.
دندان: معمولاً کودکان دندانها را ترسیم نمیکنند. اگر کودکی در نقاشی اغلب دندانها را نقاشی کند، شاید نوعی خشونت را به نمایش بگذارد.
کودکی که دهانی خندان با دندان میکشد، هم تمایل به محبت را نشان میدهد و هم تمایل به خشونت را.
اگر کودکی دندانهای خراب و ناسالم برای آدمک نقاشی کند، نشانه فقدان انرژی و نیروی حیاتی است.
گوش، گونه، گردن و ناف
گوش: کودکان تا ۴/۵ سالگی گوشها را نمیکشند ولی اگر کودک به سن کشیدن گوش رسیده باشد ولی آنها را ترسیم نکند، نشانه امتناع از شنیدن است.
معمولاً چیزهایی که این کودکان میشنوند، برایشان جالب نیست و آنها را اذیت میکند.
در تحلیل نقاشی کودکان کشیدن گوشهای بزرگ نشانه تمایل به موسیقی، دوست داشتن موسیقی، کنجکاوی و شاید نوعی اختلال شنوایی است. مثلاً کودکان ناشنوا یا گوشها را ترسیم نمیکنند یا آن را بزرگ میکشند.
گونهها: ترسیم گونهها به گونهای که نشانه خندیدن باشد، مثلاً دو دایره که در دو طرف دهان کشیده میشود، نوعی احساس شادی و خوشحالی و خوشخلقی را نشان میدهد.
گردن: رابط بین ذهن و جسم است. کودکانی که گردن را نقاشی نمیکنند، نشانه مادیگرایی است.کودکانی که گردن را ظریف و نازک میکشند، تمایل به رشدیافتگی و نیاز به جاهطلبی را نشان میدهند.
ناف: معمولاً کودکان ناف را رسم نمیکنند. در تعبیر نقاشی کودکان ترسیم ناف توسط کودکان گاهی نشانه کنجکاویهای کودک در مورد احتمال تولدشان از این ناحیه است.
روانشناسان معتقدند ناف نمادی از مرکزیت خود، توجه نکردن به دیگران و پیرامون است.
چانه، مو، ریش و سبیل
چانه: ترسیم چانه نمادی از قدرت کلامی و تأیید خود است. اگر چانه خیلی دقیق کشیده شود، تمایل به تأیید شدن و قدرت را نشان میدهد.
موها: کودکان مخصوصاً دختران زمانی که به سنی میرسند که میتوانند هویت خود را تشخیص دهند، موها را ترسیم میکنند که خود نمادی از هویت زنانه است.
پسرانی که روی کشیدن موها زیاد تأکید دارند، نشانه خودشیفتگی و تمایلات زنانه است.
در تفسیر نقاشی کودکان، گاهی موها نشانه پنهانکاری است و کودک از آن به عنوان نقاب استفاده میکند.
ریش و سبیل: کودکان از ۶ سالگی به ترسیم ریش و سبیل میپردازند. کودکی که ریش و سبیل را نقاشی میکند، میخواهد هویتی را برای آدمک خود تعیین کند.
مفهوم دستها و پاها در تفسیر نقاشی کودکان
کودکانی که دستها و پاهایی تنومند و استوار نقاشی میکنند، معمولاً اعتماد به نفسی بالا دارند.
ساق پاهای بلند و طویل نشانه پویایی و فعالیت است و ساقهای کوتاه نشانه تسلیم و فقدان پویایی است.
در تحلیل نقاشی کودکان، پاهایی که به صورت باز از هم کشیده میشوند، نشانه اطمینان است و پاهای به هم چسبیده معمولاً نشانه عدم اطمینان است.
اگر پاها به صورت نوکتیز یا به سمت بالا کشیده شوند، گاهی نشانه درگیر شدن در کنجکاویهای جنسی است.
کشیدن پاها با لوازم طراحی و نقاشی به صورت خلاف جهت هم به نوعی تعارض را نشان میدهد.
در تفسیر نقاشی کودکان، اگر دستها و بازوها به سمت بالا کشیده شوند، نشانه شادی و خوشحالی است.
ترسیم دستها به صورت هشت در دو طرف تنه آدمک، طبیعی و نرمال است.
اگر دستها در آغوش آدمک و اغلب به صورت بسته ترسیم شود، نشانه احساس ناامنی و فاصله گرفتن از دیگران است.
حذف و عدم ترسیم دستها یا پنهان کردن آنها، شاید نوعی پنهانکاری را نشان میدهد.
کفش، دکمه و جواهرات
کفش: کشیدن کفشها و تأکید زیاد بر ظاهر کفش، نمادی از مردانگی است و تأکید بر درون کفش مثلاً رنگ کردن داخل کفشها نمادی از زنانگی است.
دکمه و جواهرات: ترسیم دکمهها نشانه مهم جلوه دادن آدمک و تبعیت از نظم و حفظ آن و رعایت مقررات اجتماعی است.
در تفسیر نقاشی کودکان ترسیم جواهرات برای آدمک نشانه حس زیباییشناسی و جلب توجه است.
مفهوم حیوانات در تحلیل نقاشی کودکان
حیوانات نیز همچون دیگر عناصر موجود در تفسیر نقاشی کودکان مفاهیم و معانی خاصی دارند. ترسیم حیوانات در نقاشی کودکان انعکاسی از دنیای درون و ناهشیار ذهن است.
ترسیم حیوانات با لوازم ظراحی و نقاشی به نوعی امکان آزادسازی غرایز ناهشیار را فراهم میکند. گاهی ترسیم حیوانات توسط کودکان در مقایسه با ترسیم شخصیتهای انسانی، واقعیت را بهتر و آسانتر نشان میدهد.
حیوانات اهلی مانند مرغ و خروس، جوجه و گربه نشانه احساسات مهارشده و اجتماعیشده است.
حیوانات وحشی مانند شیر، ببر، پلنگ و… در تحلیل نقاشی کودکان گاهی نمادی از پرخاشگری و افسارگسیختگی است. مثلاً کودکان کتککاری بین خواهر و برادر را در قالب ترسیم حیوانات وحشی نشان میدهند.
خرگوش، گربه و سگ
خرگوش: نمادی از زیبایی، هوش، زرنگی و دوست داشتن است. معمولاً کودکان کسی را که خیلی دوست دارند و نسبت به او ترس و اضطرابی احساس نمیکنند، به صورت خرگوش نقاشی میکنند.
گربه: زیبا و دوستداشتنی و از طرفی آسیبرسان است. مانند همه حیواناتی که پوست نرم دارند، در تفسیر نقاشی کودکان گربه نیز نمادی از گرایش کودک به ناز و نوازش است و به دلیل ملایمت و ظرافت دارای ارزشی زنانه نیز هست.
اغلب دخترانی که به دنبال کسب هویت دخترانه هستند، در نقاشی خود گربه ترسیم میکنند. گاهی گربه تضاد و تعارض را نیز نشان میدهد.
سگ: در تحلیل نقاشی کودکان، سگ مظهر وفاداری و یک شخص وفادار ولی ترسناک است. سگ حیوانی است که برای کودکان پاسداری و امنیت را تداعی میکند.
ترسیم سگ نیز گاه نمادی از ملاطفت، نوازش و اطاعت است ولی از طرفی ممکن است پرخاشگر باشد یا گاز بگیرد. بنابراین اگر اغلب سگ در نقاشی کودکان دیده شود، میتواند نشانه تقاضای مهر و محبت یا نوعی پرخاشگری پنهان باشد.
خرس، آهو، شغال و میمون
خرس: پرقدرت و قوی، باهوش، خشمگین و نشانهای از عدم دوست داشتن است و ترسیم آن در نقاشی نمادی از فردی خشن است.
آهو: زیبا و دوستداشتنی، نجیب و مظلوم است که باید از او حمایت شود. کودکی که خود را شبیه آهو نقاشی کند، احتمالاً نیاز به حمایت را تداعی میکند.
شغال: آسیبرسان است. شغال نمادی از وابستگی است.
میمون: سمبل شادی و نشاط و تیزهوشی است. زبر و زرنگ و زیرک است اما دوستداشتنی نیست.
مفهوم پرندگان مختلف در تفسیر نقاشی کودکان
پرندگان: زیبا و دوستداشتنی، غیرقابل دسترس و مورد علاقه هستند.
پرندگان سیاه و کلاغ: نمادی از ترس و اضطراب یا تهدید هستند. در تحلیل نقاشی کودکان، کلاغ نماد زشتی، خبرچینی و پیامآوری آسیبرسان است.
اگر کودک فردی را به شکل کلاغ ترسیم کند یعنی او را دوست ندارد.
گنجشک و بلبل: شادیبخش است و دلچسب و زیبا. اگر کودک خود را به شکل گنجشک یا بلبل ترسیم کند یعنی حرفهایش شنیده میشود و او را دوست دارند.
کبوتر: سمبل پاکی، صلح و دوستی است که نباید به او آسیب رساند.
عقاب و شاهین: سمبلی از زیبایی، قدرت و توانایی است. کودکانی که اغلب خود را به شکل عقاب ترسیم میکنند، دوست دارند آن قدر قوی شوند تا از کنار افرادی که به آنها لطمه میزنند و آنها را درک نمیکنند، دور شوند. این کودکان احتمالاً در ارتباطات خود نوعی مشکل عاطفی یا رفتاری دارند.
قو: زیبا و سمبل وقار و متانت است. کودکانی که اغلب قو ترسیم میکنند، احتمالاً نوعی تنهایی و انزوا را به تصویر میکشند.
شیر، ببر و پلنگ
سمبلی از قدرت، زیبایی و خشم که باید در برابر آنها از خود محافظت کرد. مثلاً اگر کودک اغلب پدرش را به شکل شیر نقاشی کند، نشانه آن است که احتمالاً از طرف پدر تنبیه میشود.
مرغ و جوجه
زیبا ولی ضعیف هستند. مرغ و جوجهها نمادی از چارچوب خانواده کودک است.
کودکی که میخواهد مورد نوازش یا حمایت قرار بگیرد، با جوجهها همانندسازی میکند.
لانه به معنی کانون خانواده است که کودک در آن احساس لذت میکند.
مار، کرم و سوسمار
مار و کرم: نشانهای از غرایز پنهانی یا دلمشغولیهای جنسی هستند. اگر کودک فردی را اغلب به شکل مار ترسیم کند، احتمالاً نوعی سوءاستفاده جنسی را نشان میدهد.
سوسمار: سمبل زشتی، خشونت و آسیبزننده است. کودکی که فردی را به شکل سوسمار ترسیم کند، یعنی از سوی او تهدید میشود.
مفهوم موجودات دریایی در تحلیل نقاشی کودکان
ماهی: نمادی از فردی است که وابستگی زیادی به شرایطش دارد. ترسیم ماهی نشانه آرامش و شادی در محیط خانواده است.
در تحلیل نقاشی کودکان، ماهی ممکن است نمادی از بیان مردانگی باشد.
ترسیم ماهی بزرگ به شکل موشک، نمادی از احساسات عمیقی است که کودک توان ابراز و بیان آنها را ندارد.
کوسه: نماد خطر و پرخاشگری است. اگر کودک اغلب کوسهها را ترسیم کند، به نوعی پرخاشگری را به نمایش میگذارد.
دلفین: شبیه به ماهی است. هوشمند و بانشاط است و بیانگر فردی است که به راحتی ارتباط برقرار میکند.
لاکپشت: سمبل درایت و اندیشمندی، صبوری و بردباری است. البته برای کودکان تداعیکننده فردی است که کُند عمل میکند.
خر، الاغ، قاطر، کانگورو و زرافه
خر، الاغ و قاطر: نماد پرطاقتی، صبوری و سادهلوحی است. این حیوانات در تفسیر نقاشی کودکان فردی را تداعی میکند که نادان و تابع افکار خودش است.
کانگورو: قوی و قابل اعتماد است. اگر کودک خود را شبیه به کانگورو ترسیم کند، نیاز و وابستگی به مادر را نشان میدهد.
زرافه: نزدیک، دوستداشتنی ولی مزاحم است. سمبل فردی است که بدون اجازه در کار دیگران دخالت میکند.
شتر، گوسفند، کرگدن و فیل
شتر: در تحلیل نقاشی کودکان، شتر نمادی از طاقت و فایدهرسانی است اما در مواردی نمادی از آدم کینهای است.
گوسفند: پرفایده و مطیع، نشانه فردی است که هر چه در حقش اجحاف شود، باز هم سر خم میکند.
کرگدن: قوی، زشت و غیرقابل دوست داشتن است. کودک اگر فردی را شبیه کرگدن بکشد یعنی او را دوست ندارد.
فیل: در تفسیر نقاشی کودکان، فیل نمادی از قدرت، مهربانی و نجابت است.
معنی حشرات در تعبیر نقاشی کودکان
حشرات: همگی موذی، آسیبرسان و بدجنس هستند، به جز پروانه که نمادی از زیبایی و دور از دسترس بودن است.
عنکبوت: نمادی از مادری قدرتمند است.
حرف آخر تفسیر نقاشی کودکان و ابعاد مختلف آن
کودکان علاقه زیادی به استفاده از لوازم طراحی و نقاشی دارند. رنگهای متنوع برای کودکان جذابیت زیادی دارد.
به همین دلیل در صورت تامین بودن لوازم طراحی و نقاشی، آنها از سنین نوزادی شروع به طراحی و نقاشی میکنند. نقاشی نوزادان نقش مهمی در رشد مهارت های ذهنی و حرکتی آنان دارد.
علاوه بر مزایای نقاشی برای رشد مهارت ها و خلاقیت کودکان، روانشاسی نقاشی کودکان در مراحل مختلف رشد کودک، میتواند اطلاعات مفیدی را در اختیار والدین قرار دهد.
در این مقاله از مجله تخصصی آریاکید به بررسی مفاهیم عناصر مختلف جهت تفسیر نقاشی کودکان پرداختیم. تحلیل نقاشی کودکان احساسات و حالات درونی آنها را آشکار میسازد.
با خرید لوازم طراحی و نقاشی و تشویق کودک به نقاشی کردن، علاوه بر تقویت مهارت ها و خلاقیت او، به شناخت بهتری از کودک خود دست خواهید یافت.
منابع:
عاصی، عربی و سیدی، حسن. (۱۳۶۸). کودک و نقاشی، تهران: انتشارات برگ.
حاجلو، مهناز. (۱۳۸۹). تحلیل نقاشی کودکان، تحلیل معانی رمزی و عناصر نقاشی، تهران: انتشارات قصیده، چاپ سوم.
داداشزاده. کاوه. (۱۳۷۳). نقاشی و نوشتههای کودکان، تهران، انتشارات گوتنبرگ.
توماس، گاف سیلک. (۱۳۸۰). مقدمهای بر روانشناسی نقاشی کودکان، ترجمه عباس رنجبر، تهران، انتشارات طرح نو.
